Kristján má fara!

Mín vegna má Kristján Loftsson taka strax til fótanna, alla leið til fjandans!

„Þá tek ég til fótanna“

Athugasemdir

[Jós.T. (IP-tala skráð) 29.5.2016 kl. 01:30]

Sama hvert álit manna er á Kristjáni Loftssyni þá er óeðlilegt og skaðlegt að lífeyrissjóðir komi að stjórnum fyrirtækja. Sérstaklega þegar lífeyrissjóðir eiga í mörgum fyrirtækjum sem keppa innbyrðis.

Hagsmunir stjórnar lífeyrissjóðsins eiga ekki að ráða, enda fara þeir ekki endilega saman með hagsmunum fyrirtækisins, annarra hluthafa og lífeyrisþega. Hagsmunir stjórnar lífeyrissjóðsins fara heldur ekki ætíð saman með hagsmunum lífeyrissjóðsins. Enda margir þar sem telja sig þurfa að gæta hagsmuna stéttarfélaga frekar en lífeyrisþega.

Þar að auki þá er það lögbrot þegar stjórnarmenn taka hagsmuni lífeyrissjóða framyfir hagsmuni fyrirtækisins sem þeir eru í stjórn hjá. Stjórnarmönnum ber eingöngu að hafa hag fyrirtækisins og hluthafa þess að leiðarljósi en ekki hagsmuni lífeyrissjóða.

Bein aðkoma lífeyrissjóða, undir stjórn stéttarfélaga, að rekstri fyrirtækja gerir fyrirtækin að illa reknum og óhagstæðum fjárfestingarkosti sem allir alvöru fjárfestar forðast. Hlutverk lífeyrissjóða er ekki að styðja við og aðstoða stéttarfélög í þeirra baráttu. Bein aðkoma lífeyrissjóða að rekstri fyrirtækja verður til þess að fjárfestingar lífeyrissjóða í fyrirtækjum skaða fyrirtækið og skila lífeyrissjóðunum lægri ávöxtun. Stéttarfélög hrósa sigri, enn eitt fyrirtækið lokar eða haltrar áfram illa rekið og lífeyrisréttindi skerðast.

Aðkoma lífeyrissjóða að rekstri fyrirtækja er öllum skaðleg. Lífeyrissjóðir geta ekki tryggt hámarks ávöxtun á þeim fjármunum sem þeim er falið að ávaxta með inngripum í rekstur fyrirtækja.