Ég verð aleinn heima!

Auðvitað blóðlangar mann til að vera í fjölmennum hópi einhvers staðar til að fagna árangri íslenska handboltaliðsins.  En ég er bara svo handviss um að það sé alveg bráðnauðsynlegt að ég sitji einn og horfi á leikinn, eins og alla leikina til þessa ..., nema einn.  Það var leikurinn gegn Suður-Kóreu, sem tapaðist!  Svona verður maður hjátrúarfullur þegar handboltinn er annars vegar og ég er viss um að aðrir hafa svipaða sögu að segja?  T.d. heyrði ég um einn sem ekki skipti um nærbuxur og sokka við að horfa á næstbesta árangur landsliðsins á OL í Barcelona.  Sá var víst ekki orðinn mjög vinsæll félagi í hópi fólks þegar yfir lauk!

Víða safnast saman vegna leiksins

Athugasemdir

[Gunna-Polly, 23.8.2008 kl. 15:14]

já plís vertu þá heima